Youth on the verge of mouth cancer

It has become a wide-spread habit that the Keralites are using panmasala as their routine for mouth freshness. They start with these types of addictives for a fun, but later it becomes an inevitable part in their daily life.  Once they use these kinds of mouth fresheners, it will be very difficult for them to avoid it. The habit is now becoming a fashion among the school students also.  The students are mostly attracted by the grandeur colour of the packet and the taste of panmasala.  They sometimes use it to avoid boredom mainly due to the inspiration from the friends. It is a usual scene that the students encircle the shops where pan is sold.  Though the shops place a board that the use of panmasala is illegal below 18 years, no one cares to implement or enforce this.  The shop owners need only money, so they are not at all bothered about the customers.

In Kerala, recent studies have reported that 24 varieties of panmasala are freely available on the market.  Now it is easy for anyone to get pansmaasala as the price is very low.  So, even a small boy can get it without much difficulty.  That may be the reason shy the use of it is increasing day by day.  It has become an evil, not only to us but also to the coming generations. It is too difficult for the youngsters to escape from the clutches of panmasala and like such mouth fresheners.  Kerala, the gods own country, is likely to become devils own country, if this tendency goes on.

According to the hospital based cancer registry, operating under RCC, 50% of cancers among men and 16% of cancers among women are tobacco related. These cancers are preventable. Even thought there was a marginal decline in tobacco related cancers in last decade, the production and selling of newer tobacco products in the form of panmasalas have increased the incidence of oral pre-cancer.  Among them the dangerous pre-cancer called Oral Sub Mucus Fibrosis (OSMF), which is mainly attributed to panmasala consumption. OSMF is an oral pre-cancerous condition which usually affects the whole of oral cavity. “The patient who has OSMF will often have burning sensation while eating spicy food, difficulty in opening the mouthy and they will have restricted movement of tongue. This condition is common among people chewing betel quid.” says Dr. Gigi Thomas, Assistant professor, Community Oncology, RCC.  The Tata Institute of Fundamental research says that one out of thirty using panmasala will have OSMF.  RCC and John Hopkins University of America found that every packet of panmasala contains poisonous substances which cause cancer.  A survey conducted by RCC and WHO found that, in villages, the use of panmasala is increasing day by day, by using of it has caused a disastrous effect on human beings.

Panmasala is actually a tricky term. ‘Pan’ means betel leaves.  But the paradox is that panmasala contains no betel leaves. Panmasala contains tobacco, areca nut, plant extracts, flavouring gents, volatile aldehides, nitrosammes, lime etc.  Tobacco and areca nut are very dangerous for the human body.  Areca but contains harmful chemicals which can produce deleterious effects in the human body. When chewed together, areca nut and tobacco produce synergistic effects which in turn can cause oral pre-cancer and then to cancer. If left untreated OSMF can develop into oral cancer within a short period of time. Dr. R.Jayakrishnan, Lecturer, Community Oncology, RCC, says “In the recent years due to increase in panmasala consumption among teenagers and young adults, an increase in the incidence of oral pre-cancer was found in OP clinics at RCC. This in turn is pointing towards the beginning of major public health problem which will have a great impact in society, if left unchecked.”

Every businessman knows that Kerala is the suitable market for new products. They try to test their products in this small state.  Their business success lies in making the poor people addictive in their products. Though everyone claims that Kerala is a hundred percent literary state, most people are attracted by the external colour and appearance of the new products. There are so many marketing techniques used in selling panmasala. By introducing new glorifying advertisement techniques, they influence the people very easily.  Majority of the people are unaware of the hazards of panmasala products.

To get sudden intoxication, some of the panmasalas are mixed with small glass pieces. These glass pieces in it make tiny wounds in the mouth, making the juice of panmasala mixed with the blood.  These wounds gradually will develop and turn to cancer.  When the juice of panmasala enters the stomach there is a possibility of SMF and cancer in throat and oesophagus. So the best way to avoid mouth cancer is to lash out the panmasala completely.

A random survey conducted by Infant Jesus English Medium School, Kuravankonam, among 1,000 high school girls in Thiruvananthapuram revealed a shocking fact that 32% of them are addicted to panmasala. Some of the girls told the survey team that they use the pocket money for this and the material is arranged through their boyfriends. The girls keep this habit as secret and the consumption of panmasala among them are increasing day by day.

Now it has become a hot potato in our day-to-day life. It is the sole responsibility of the parents, elders and teachers to give the youth suitable advice and show them the right path. Today only nuclear family can be seen everywhere. Parents may not get leisure time to spend with their children. They have the intention only of making money so they do not get enough time to love their children. So tension prevails in every family. This condition must be changed, the parents should find time to love and mingle with their children. Every parent should know the mind of their children and their needs. They should stop the dash of their children to get panmasala, so that a strong human race can be built. The society should conduct campaign against the use of this devilish addictive. The people of Kerala must join hands against the use of it. So let us look forward for a ‘pan-free’ society to the enlightened future for the divine life of the youth.

(KERALA CALLING, June 2005)

                                                         സൂര്യകാലടിയിലേക്ക്...

സൂര്യനെ മറച്ചുകൊണ്ട്‌ കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ ആനന്ദ നൃത്തം  ചവിട്ടുന്നു, മിന്നല്‍പിണരുകള്‍ പകലിനെക്കാള്‍ ശക്തിയോടെ, പ്രകാശത്തോടെ ഭൂമിയിലേക്ക്‌ പതിക്കുന്നു. കര്‍ണങ്ങള്‍ തുളക്കുമാര് ഭൂമിക്കു ചുറ്റും ശക്തമായി  ഇടിവെട്ടുന്നു, ഇതാ  തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു മഴയുടെ താണ്ടവം. സമയം വൈകിട്ട് 4.45.

രാവിലെ മനസ്സില്‍ കുറിച്ചിട്ടതാണ് ഇന്ന് സൂര്യകാലടി മനയില്‍ പോകണമെന്നത് . ഓഫീസ് സമയം കഴിഞ്ഞ് പോകാമെന്ന ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോള്‍, എന്‍റെ രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കള്‍കും സമ്മതം.ശാന്ദമായി രാവിലെ കണ്ട പ്രകൃതി വൈകിട്ടാകുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് എതിരാകുമെന്നു ഞാന്‍ ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല പക്ഷേ മുന്നിലേക്ക്‌ വെച്ച കാല്‍ പിന്നെലേക്കെടുക്കാന്‍ തോന്നിയില്ല.സുഹൃത്തുക്കളോട് ചോദിച്ചു, ഈ പെരുമഴയിലും അവര്‍ക്ക് സമ്മതം.പിന്നെ അധികം ചിന്ദിക്കേണ്ടി വന്നില്ല, മഴയെ വകവെക്കാതെ ഞങള്‍ യാത്രയായി...സൂര്യകാലടിയിലേക്ക്...

അതിവേഗം പോകുന്ന ബസ്സില്‍ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഞങള്‍ അന്യോന്യം തമാശകള്‍ പറഞ്ഞു പോട്ടിചിരിക്കുനുണ്ടായിരുന്നു എന്നാലും ഞാന്‍ കാണാത്ത ആ സൂര്യകാലടി മനയുടെ ചിത്രവും  ഇടക്കൊക്കെ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ വരക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പണ്ട് വായിച്ച  അറിവുകളും, സിനിമയിലും നാടകത്തിലും കണ്ട  സൂര്യകാലടിയും എന്‍റെ മനസ്സിന്‍റെ കോണിലാകെ ഓടിനടക്കാന്‍ തുടങ്ങി, ആ ബസ്സ്‌ യാത്രയില്‍.ചവിട്ടുവരി എന്ന സ്ഥലത്ത് ബസ്സ്‌ നിര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ വരച്ച സൂര്യകാലടിമനയുടെ ചിത്രം പൂര്‍ണമായിരുന്നു.

ബസ്സ്‌ സ്റ്റോപ്പില്‍ മുന്നിലായി സൂര്യകാലടി മനയും ഗണപതി ക്ഷേത്രവും എന്ന വലിയ ഒരു ആര്‍ച് കണ്ടു.അവിടെ നിന്നും നമ്മള്‍ എന്ന  മൂവര്‍ സംഘം പതിയെ നടന്നുതുടങ്ങി. മഴ നന്നായി മാറിയിരിക്കുന്നു.മീനച്ചല്‍  ആറിന്‍റെ കുറുകേയുള്ള വിശാലമായ പാലത്തിലൂടെ നടന്നു മറുകരെ എത്തി. പിന്നെ നമ്മള്‍ക്കിടയില്‍ മീനച്ചല്‍ ആറിനെ കുറിച്ചായി സംസാരം. എന്നാലും സൂരയകാലടി മനയുടെ ചിത്രത്തില്‍ നിറം കൊടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഞാന്‍ അപ്പോഴും.സ്കൂള്‍ വിട്ടുവരുന്ന കുരുന്നുകളേയും, ജോലികഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്കു അതിവേഗം നടന്നു പോകുന്ന സ്ത്രീപുരുഷന്മാരേയും ആ നേരത്തു കാണാമായിരുന്നു. ഞങ്ങളും തമാശകള്‍ പൊട്ടിച്ചു മുന്നേറി.

അങ്ങനെ ഏകദേശം മനയുടെ അടുത്ത് എത്താറായപ്പോള്‍ നാലഞ്ച് സ്കൂള്‍ പിള്ളേര്‍ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് നില്കുന്നത് കണ്ടു. അതിലോരുവന്‍ ഭഗവാന്‍ വിഷ്ണു ചക്രം കറക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ തന്‍റെ കൈലുള്ള പുസ്തകം വൈഷ്ണവ ചക്രം പോലെ തന്‍റെ ചൂണ്ടുവിരലില്‍ കറക്കുന്ന കാഴ്ച കണ്ടു ഞങ്ങള്‍ ചിരിതുടങ്ങി. സരസ്വതീദേവിയെ ആണല്ലോ പയ്യന്‍ കയ്യിലിട്ടു കറക്കുന്നത്‌ എന്ന്ചിന്തിച്ചില്ല, പിന്നെ കണ്ട കാഴ്ച റോഡില്‍ നിന്നും പുസ്തകം പെറുക്കി എടുക്കുന്ന പാവം പയ്യനെ ആണ്.

നടന്നു നടന്നു ഒടുവില്‍ സൂര്ര്യകാലടി മനയുടെ മുന്നിലെത്തി. സമയം ഏകദേശം 6.10. ഹരിതാഭമായ ഒരു പ്രദേശം. കാട് എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന കുറച്ചു കുറ്റിച്ചെടികള്‍ വളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ ആദ്യം എന്‍റെ കണ്ണില്‍ പെട്ടത്. പിന്നെ ദൂരത്തായി ഒരു മനയും. എന്‍റെ മനസ്സില്‍ വരച്ച ചിത്രം ആ റോഡില്‍ ഉപേക്ഷിച്ച് ഞാന്‍ മുന്നിലേക്ക്‌ നടന്നു, കാരണം ഞാന്‍ വരച്ച ചിത്രവുമായി ഇതിനു യാതൊരു സാമ്യവും എനിക്ക് തോന്നിയില്ല.

മനയുടെ മുന്നില്‍ കണ്ട പടിയില്‍ ചെരിപ്പുകള്‍ ഉപേക്ഷിച് ഞങ്ങള്‍ ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ മുന്നിലേക്ക്‌ നടന്നു. എന്നാല്‍ ഒരു അമ്പലത്തിന്‍റെ യാതൊരു ലക്ഷണവും ഞങ്ങള്‍ അവിടെ കണ്ടില്ല. ഇതൊരു മനമാത്രമാണോ എന്നു ഞങ്ങള്‍ മൂവരും ചിന്തിച്ചു. കേട്ടുകേള്‍വി അനുസരിച്ച് ഇവിടെ ഒരു അമ്പലം കാണേണ്ട താനെന്ന് ഒരു സുഹൃത്ത് അഭിപ്രായം പറഞ്ഞു.ബാക്കി ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും അതിനോട് യോജിച്ചു.

എന്നാല്‍ മനയില്‍ ഞങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്തത് കുറച്ചു ചോദ്യങ്ങളുമായി നിന്ന ഒരു ചെരുപ്പകാരനെന്നു തോന്നിക്കുന്ന തിരുമേനി ആയിരുന്നു.നിങ്ങളാരാ?എവിടെ നിന്ന് വരുന്നു?യെനധു ചെയ്യുന്നു?എന്നീ ചോദ്യങ്ങള്‍ ആദ്യം തന്നെ ഞങ്ങളെ അട്ഭുതപെടുത്തി.ഞാന്‍ പല അമ്പലങ്ങളിലും പോയിട്ടുന്ടെങ്ങിലും ഇതുപോലെ ചോദ്യങ്ങളാല്‍ സ്വാഗതം ചെയ്ത ഒരു ചരിത്രം എത്ര ഓര്‍ത്തിട്ടും മനസ്സില്‍ തെളിഞ്ഞില്ല.

എന്തായാലും ചോദ്യോത്തരം കഴിഞ്ഞ ഉടനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് മനയുടെ അകത്തു കയറാനുള്ള അനുവാദം ലഭിച്ചു. പരീക്ഷയില്‍ വിജയശ്രീലാളിതരായ വിദ്യാര്‍ഥികളെപോലെ ഞങ്ങള്‍ മനയുടെ അകത്തു കടന്നു.അകത്ത് കടന്ന ഞങ്ങള്‍ക്  ഒരു അമ്പലവും അതിനുള്ളില്‍ ഒരു വിഘ്നേശ്വര വിഗ്രഹവും കാണാന്‍ സാധിച്ചു.ആ വിഗ്രഹം പൂക്കള്‍കൊണ്ട് നന്നായി അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. വിഗ്രഹത്തിനു കീഴിലായി വിളക്കുകളും തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആ വിഗ്രഹത്തിന്‍റെ ശോഭ കണ്ടു ഞങ്ങള്‍ സാഷ്ടംഗം പ്രണമിച്ചു കൂപ്പുകൈകളോടെ നിന്നു.

വീണ്ടും അത്ഭുതം.അമ്പലത്തിന്‍റെ വലതു ഭാഗത്തായി കണ്ട മുറിയില്‍ നിന്നും ഒരു നൈറ്റി അണിഞ്ഞ ഒരു സ്ത്രീ പുറത്തേക്കു വരുന്നു അതേ മുറിയില്‍ കുട്ടികള്‍ കളിക്കുന്ന ചെറിയ കാറും കാണാം. അമ്പലത്തിന്‍റെ ഇടതു ഭാഗത്തായി ഒരടുക്കളയും കാണാം.ഞാന്‍ സുഹൃത്തിനോട്‌ ചോദിച്ചു "ഇത് അമ്പലം തന്നെയാണോ?" എന്തായാലും ഉത്തരം അറിയാതെ മൂന്നുപേരും നിന്നു. പിന്നെ കുറച്ചു സമയം അവിടെ കണ്ട തിണ്ണയില്‍ ഇരുന്നു.ഞങ്ങള്‍ ഇരിക്കുന്നതിനു മുകളിലായി വവ്വാലുകള്‍ നേരുത്തേ സ്ഥലം പിടിച്ചിരുന്നു.ഞങ്ങളുടെ ശ്രദ്ധ ആകര്‍ഷിക്കാനായി അവര്‍ ചില വിക്രിയകള്‍ കാട്ടികൊന്ടെയിരുന്നു. പതിയെ ഞങ്ങളുടെ തലകള്‍ക്ക് മുകളിലായി വട്ടമിട്ടു തുടങ്ങി. അവര്‍ക്ക് ഞങ്ങള്‍ ഒരു ശല്യം ആണെന്ന് സ്വയം മനസ്സിലാക്കി അവര്‍ക്കുവേണ്ടി സ്ഥലം ഒഴിഞ്ഞുകൊടുത്തു.

ആ സമയം ഒരു പൂജാരി അടുത്ത മുറിയില്‍ പൂജയുടെ ഒരുക്കങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നതായി കണ്ടു. അദ്ദേഹത്തോട് ദീപാരാധനയുടെ സമയം ചോദിച്ചു.6.30 എന്ന ഉത്തരം കിട്ടി. അധികം താമസിച്ചില്ല ദീപരധനയായി. വിഘ്നേശ്വരന്‍റെ പ്രസാദം നെറ്റിയിലിട്ട് ഞങ്ങള്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

ആദ്യം കണ്ട, ആ ചോദ്യങ്ങളുമായി നിന്ന തിരുമേനി ഇതാ വീണ്ടും മനയുടെ മുന്നില്‍. എന്തെന്നറിയില്ല ഞാന്‍ തിരുമേനിയോട് തുറന്നു ചോദിച്ചു.എന്തിനാണ് ഞങ്ങള്‍ വന്നപ്പോള്‍ ചോദ്യങ്ങള്‍ എയ്തു ഞങ്ങളെ എതിരേറ്റത്?

തിരുമേനി ഒരു ചെരുപുചിരിയോടെ സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തി, "ഞാന്‍ സൂര്യകാലടി, ഇത് ഞങ്ങളുടെ മന"

My wife

She jumps up early when the alarm rings

Does her shower and makes the food

Picks up the newspaper beside the gate

And makes me wake and brings a hot tea.

Look how she arranges my scattered shelf

Decks my table with all her skills

Then calls the kid to brush his teeth

And helps him bath and dress to school.

She presses my clothes and makes them stiff

And brings to me with a lovely smile

When I comb my hair, she says

“You look so handsome than yesterday.”

When I leave for work, she comes

With some shyness, bow her head

I keep my lips on her forehead

Then she forgets all her stress.

AN ELEGY ON MYSELF

I was lazing for some time,

And roses laid the bed for me.

But, I was covered with a cloth,

Which extended from top to toe.

I could see a crowd around me,

Bathing in the tears they shed.

But I could not conceive, why,

They stood in front of me in grief.

I felt a strong embrace of the chill wind,

Which broke my bones and froze my flesh.

It made my body a bag of bones,

And made to preserve it with my flesh.

A fairy came in front of me,

And placed a bouquet on my breast.

Then kissed my forehead with her tears,

And kept her lips on my eyes.

That was none other, but my heart of hearts,

The one who stole my beats of heart.

I wrenched and tweaked and struggled to be free,

But I was tied to the petals of rose.

I wanted to console and stop her tears,

To make my fairy glad forever.

But my attempts were in vain,

I lay there with some fear in mind.

Now I wait for someone to come,

And lift me from this world ever after.

I can see a bright star afar,

That makes a hope in my mind hereafter.

“FRAILTY, THY NAME IS WOMAN!”…?

Frozen rain from her eyes

Became pearls on her cheeks.

Her glittering eyes and rosy lips

Seeking something for her Cherub.

She tried to cover him with her veil

To protect him from rain and cold.

She was like a golden sprite

But never had a royal garb.

Her robe could not hide her curves

And it was lurid but was torn.

Her flesh was peeping through the slits

Looking at the world with fear.

Bees came to taste her luscious lips

Which they can’t find in flowers.

Stars looked at her with shame

Her flashy eyes were fluttering with flame.

Golden fishes lurked behind the rocks

By seeing her loin in the light.

She became a whore to quench his thirst

And to feed him with her hand.

Anyone who passes by her side

Try to drip and melt in her.

And her mind was clear and pure

But the fate made her a little quean.

They quaffed the sweet honey in her

And made her body sodden with sweat.

They paid some coins for her honey

That they extracted from her body.

She mixed her tears with those coins

And bought some food for her child.

She never ate or drank for her

She lived for her only child.

When her Cherub cried for milk

She placed his head to her bosom.

But there would be so many heads

To quench their thirst and eat her flesh.

ODE TO MOTHERLAND

Never a poet, a lover of beauty.

Nor a singer, a devotee of music.

Words burst out from my heart.

Music whistles from my mind.

Now I am bound to sing aloud

The things which I saw in this land.

Mountains, valleys, rivers and streams

Make your body cute and divine.

But thy children….I feel shame,

Don’t you see the battlefield?

The river of blood and heap of heads,

Make thy body marshy place.

And they will dig the grave for you

That makes me lament and weep always.

Oh my motherland I am alone,

I wish to do a lot for you…but,

My sight is fading, limbs are vanishing

And my body is melting from the soul.

Now I can’t make my words and sing,

Oh! My motherland, I am alone.